در این مقاله، فرآیند برنامه ریزی ایستگاه های شارژ با هدف حداکثرسازی سود صاحبان خودروها و اپراتور ایستگاه شارژ در دو مرحله انجام شده است. نخست، مدل کاملی برای فرمول بندی مسئله شارژ و دشارژ خودروها در ایستگاه های شارژ و در بازه 24 ساعته روز بعد، پیشنهاد شده است. هدف از برنامه ریزی، افزایش سود صاحبان خودروها و سود ایستگاه شارژ است. در این برنامه ریزی، رفتار صاحبان خودروها مانند زمان ورود به ایستگاه شارژ، میزان شارژ اولیه در زمان ورود، زمان خروج از ایستگاه شارژ و میزان انرژی درخواستی به عنوان ورودی های مسئله انتخاب شده است. در مرحله دوم، رفتار صاحبان خودروها مدنظر قرار گرفته است. جهت مدل سازی این مسئله، از روش مونت کارلو و برای بهینه سازی از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. خروجی مرحله اول، بار ساعتی بهینه کل ایستگاه شارژ بوده است. در مرحله دوم، مکان بهینه ایستگاه شارژ با بار بدست آمده بر روی شبکه توزیع استاندارد، تعیین گشته به طوری که اهداف شبکه مانند تلفات و شاخص انحراف ولتاژ، حداقل شده و شاخص پایداری ولتاژ حداکثر شده است.

یکی از دلایل اصلی آلودگی هوای کلانشهرها، ترافیک سنگین و حجم بالای خودرو و وسایل نقلیه موتوری است؛ که ورود خودروهای هیبریدی به ناوگان حمل و نقل شهری امری ضروری است. در این مقاله، ابتدا به معرفی مختصر خودروهای هیبریدی و ضرورت توجه به آنها پرداخته شد؛ سپس به مطالعه موردی ایستگاه شارژ مبتنی بر انرژی تجدیدپذیر برای شارژ خودروهای هیبریدی پلاگین پرداخته شد. عملکرد ایستگاه در تامین تقاضا در روزهای آفتابی و ابری مورد ارزیابی قرار گرفت. در یک روز ابری زمانی که افزایش سرعت باد از 4/10 متر بر ثانیه به 6/11 متر در ثانیه بود، تقاضای شارژ از حدود ساعت 6: 00 تا حدود 18: 00 بیشتر از فتوولتاییک و تولید برق بادی بود، بنابراین کنترلر توان باعث شد FC روشن شود تا انرژی اضافی لازم برای تامین تقاضای شارژ را تولید کند. همچنین در یک روز آفتابی که سرعت باد از 2/10 متر بر ثانیه تا 3/12 متر در ثانیه متغیر بود، میزان تقاضای شارژ کمتر از فتوولتاییک و تولید انرژی بادی بود. بنابراین کنترلر توان، سلول FC را خاموش کرد و نیروی اضافی در دسترس از طریق تجزیه آب برای تولید هیدروژن مصرف شد. در کل، ایستگاه شارژ مبتنی بر انرژی خورشید و باد به طور موثری تقاضای بار را در روزهای آفتابی و ابری برآورده ساخت.

گسترش استفاده از خودروهای الکتریکی به دلیل افزایش آلودگی هوا و کاهش ذخایر سوخت های فسیلی امری اجتناب ناپذیر است. خودروهای الکتریکی قابل اتصال به شبکه قابلیت شارژ مجدد را دارند نوعی از این نوع خودورها می باشند که مطالعات زیادی در این زمینه توسط محققان در خصوص آن ها انجام شده است. با توجه به نیاز به ایستگاه های شارژ خودروهای الکتریکی، این موضوع به طور خاص موردتوجه اکثر محققان قرارگرفته است. مدل سازی خودروهای الکتریکی برای تعیین ظرفیت انرژی ایستگاه های شارژ، تعیین مکان و اندازه بهینه این ایستگاه ها، روش های مدیریت شارژ و برنامه ریزی ایستگاه های شارژ با اهداف مختلف موضوعات مهمی هستند که موردتوجه قرارگرفته اند. جهت تعیین مکان بهینه ی ایستگاه های شارژ باید شاخص های گوناگونی نظیر تلفات شبکه توزیع، قابلیت اطمینان و موارد مهم دیگر را در نظر گرفت. در این مقاله سعی شده است مهم ترین شاخص ها در مکان یابی ایستگاه های شارژ معرفی شوند.

فناوری انتقال توان بی سیم که با عناوینی مانند انتقال توان بدون تماس و انتقال توان به روش تزویج مغناطیسی نیز شناخته می شود، انتقال توان را به گونه ای ایمن و قابل اطمینان انجام می دهد که نیازی به اتصال مکانیکی مابین منبع و بار نباشد. در این روش، انتقال توان به روش بی سیم با استفاده از تزویج القای تشدیدی صورت می پذیرد. با عملکرد مبدل در حالت تشدید، انتقال مقدار قابل توجهی از توان در یک فاصله هوایی چند 10 سانتی متری، در حالی که بازده سیستم زیاد می باشد و تنش ولتاژ و جریان مبدل در حد معقول است، امکان پذیر خواهد بود. در این مقاله با ارائه روش مبتنی بر کنترل مقاوم H-بی نهایت و الگوریتم های فراابتکاری به بهبود فرایند شارژ خودروهای الکتریکی با در نظر گرفتن شرایط عدم قطعیت می پردازیم. نتایج حاصل از شبیه سازی، نشان دهنده عملکرد مناسب تر کنترلر پیشنهادی در مقایسه با کنترلرهای دیگر است. همچنین در این مقاله اثر اتصال ایستگاه شارژ خودروهای الکتریکی به شبکه توزیع با ملاحظه سیستم های برنامه ریزی بهینه شارژ و دشارژ برای حداکثرسازی سود اقتصادی خودروها و ایستگاه شارژ بررسی شد. در برنامه ریزی پیشنهادی، بهترین برنامه برای شارژ و دشارژ خودروها به منظور حداکثرسازی سود خود بر پایه الگوریتم ژنتیک استخراج شده است. مطابق نتایج شبیه سازی، برنامه ریزی بهینه شارژ و دشارژ به کاهش ارزش تلفات به انرژی کل شبکه به ازای بارگذاری ایستگاه در برخی شین ها منجر شده است، به طوری که اهداف شبکه مانند تلفات و شاخص انحراف ولتاژ، حداقل و شاخص پایداری ولتاژ حداکثر شده است. در این مطالعه، حداقل سازی تلفات، انحراف ولتاژ و همچنین حداکثرسازی شاخص پایداری ولتاژ، بررسی شده و مکان بهینه ایستگاه با در نظر گرفتن این اهداف به همراه سود ایستگاه و خودروها به دست آمده است. مطابق با نتایج، با برنامه ریزی شارژ و دشارژ خودروها علاوه بر تأمین شارژ مورد نیاز، سود ایستگاه و خودروها نیز افزایش یافته است.

با توجه به عوامل اقتصادی و زیست محیطی، انتظار می رود در آینده ای نزدیک استفاده از خودروهای الکتریکی به خصوص با قابلیت اتصال به شبکه، افزایش قابل توجهی پیدا کند. نفوذ بالای خودروهای الکتریکی می تواند شبکه را تحت تأثیر قرار دهد و از این رو در سال های اخیر مطالعات زیادی به اثرات شارژ خودروهای الکتریکی بر روی شبکه پرداخته اند. در این مقاله، مدلی احتمالی بر پایه تئوری صف و همچنین شبیه سازی مونت کارلو با نرم افزار ED برای استخراج تقاضای بار ایستگاه شارژ سریع ارائه شده است، با این فرض که خودروهای مورد بررسی، تاکسی های شهرستان آمل در استان مازندران باشند. داده های مورد نیاز مانند زمان مراجعه و وضعیت شارژ باتری قبل از شارژگیری، با سه روش از تاکسی های درون شهری شهرستان آمل جمع آوری و استخراج شده است. به دست آوردن منحنی تقاضای بار شارژ خودروهای الکتریکی نیازمند داده هایی می باشد که وابسته به رفتار ترافیکی رانندگان است. از آنجایی که رفتار صاحبان خودرو غیر قطعی می باشد، در نتیجه این داده ها به صورت متغیرهای غیر قطعی تعریف شده و توسط روش های احتمالی مورد ارزیابی قرار گرفته اند.

برنامه ریزی و احداث ایستگاه های شارژ از جنبه های مهم گسترش توسعه خودروهای الکتریکی به شمار می روند. باتوجه به تاثیر متقابل شبکه قدرت و صنایع حمل ونقل، طراحی ایستگاه های شارژ سریع، مستلزم درنظر گرفتن روش مند مسائل مرتبط با آن، از جمله ویژگی های شبکه ترافیک، تقاضای شارژ و محدودیت های شبکه الکتریکی می باشد. هدف از مقاله حاضر، تعیین مکان و ظرفیت بهینه ایستگاه های شارژ سریع در شبکه توزیع با درنظر گرفتن عدم قطعیت ها می باشد. در ابتدا، به منظور تعیین تقاضای شارژ خودروها، مدل تصادفی مبتنی بر نظریه صف و مدل تخصیص ترافیک بر مبنای تعادل کاربر توسعه داده شده است. سپس، هزینه سالانه تجهیزات و تلفات انرژی در چارچوب برنامه ریزی با قیدهای تصادفی کمینه شده است. جنبه های احتمالاتی مسئله با استفاده از روش برآورد نقطه ای به همراه سری گرام-شارلیه حل شده است. علاوه بر این، مدل های غلبه احتمالاتی به منظور تصمیم گیری در شرایط عدم اطمینان معرفی شده است. جهت نشان دادن کارایی رویکرد پیشنهادی، نتایج برنامه ریزی بر روی هر دو شبکه توزیع و ترافیک نشان داده شده است. نتایج حاصل، نشان دهنده آن است که، برآورد نادرست عدم قطعیت ها در روش قطعی ممکن است به یک راه حل ناشدنی با نقض محدودیت های سیستم منجر گردد. بعلاوه، روش های غلبه احتمالاتی با درنظر گرفتن تاثیر عدم قطعیت ها بر شاخص های تصمیم گیری و ارائه مجموعه طرح های نامغلوب از نظر ریسک و هزینه، سرمایه گذار را در امر تصمیم گیری یاری می کنند.

هدف: به دلیل افزایش نگرانی های زیست محیطی، امروزه، جایگزینی وسایل نقلیه الکتریکی با وسایل نقلیه سوختی به عنوان راه حلی اقتصادی، اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. با توسعه به کارگیری انرژی های تجدیدپذیر و سیستم های ذخیره ساز انرژی، طراحی ایستگاه های شارژ با ترکیبی از این منابع انرژی و امکان تبادل با شبکه برق امری ضروری است. در این مقاله به مسئله طراحی این ایستگاه ها، ظرفیت و تعیین منابع تأمین انرژی در این ایستگاه ها پرداخته شده است و تقاضای موجود در بازه های زمانی و محدودیت های مربوط به ایستگاه شارژ و هر یک از منابع انرژی در نظر گرفته شده اند. روش: مسئله پژوهش، در قالب مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح به منظور بهینه سازی هزینه های سرمایه گذاری و عملیاتی ایستگاه، برای افق زمانی مشخص فرموله شده است. در این مدل، ایستگاه شارژ قابلیت دارد که به صورت غیرهم زمان انرژی را از شبکه برق شهری خرید و فروش کند. همچنین، هزینه ها و درآمدهای آن با در نظر گرفتن فاکتور ارزش زمانی پول در مدل محاسبه شده است. مدل پیشنهادی برای یک مسئله واقعی مربوط به ایستگاه شارژ عمومی در کشور هلند به کار گرفته شده و بر اساس سه سناریوی تعریف شده و سیاست های مختلف، تعداد بهینه پنل های سیستم انرژی خورشیدی، باتری های سیستم ذخیره سازی انرژی و مقدار بهینه انرژی خریداری شده از شبکه برق و انرژی فروخته شده به شبکه برق در هر بازه زمانی به دست آمد و از نظر اقتصادی بررسی شد. یافته ها: طبق نتایج به دست آمده، هر سه سناریو تحت شرایط مختلف، توجیه اقتصادی داشته و سودآور بوده اند. نتیجه گیری: استفاده از انرژی خورشیدی و باتری ها، علاوه بر کاهش وابستگی ایستگاه شارژ به شبکه برق شهری، در سودآوری و درآمدزایی بیشتر برای ایستگاه شارژ، نقش کلیدی دارد.